| Family | Fabaceae (alt. Leguminosae) |
| Subfamily | Faboideae |
| Tribe | Phaseoleae |
| Subtribe | Glycininae |
| Scientific name | Glycine soja Siebold & Zuccarini |
| Synonyms | Glycine max (L.) Merrill subsp. soja (Siebold & Zuccarini) H. Ohashi; Glycine formosana Hosokawa; Glycine soja Siebold et Zuccarini var. albiflora Hosokawa; Glycine ussuriensis Regel & Maack |
| Common name | (Japanese common name) turu-mame (ツルマメ, 蔓豆 [meaning: climbing been]) |
| (English common name) wild soybean | |
| Distribution | (Japan) Hokkaido, Honshu, Shikoku, Kyushu |
| (Other nations) Russia, Korea, China, Taiwan | |
| Habitat | Field |
| Chromosomal number | 2n=40 |
| Description | Leaves ternate, leaflets each 2.5-8cm long, 1-3cm wide. Flowers purple or white (var. albiflora) 5-8mm long, flowering in August to September. Fruits 2-3cm long, ca. 5mm wide. Vine. Annual plants. |
| Reference | Glycine soja Siebold & Zucc. |
| Note | Common at roadside and forest egdge. |
| Many authors regard Glycine soja Siebold & Zuccarini as a synonym of Glycine max (L.) Merrill. However, Glycine soja is a wild vine plant and Glycine max is not a vine plant. In Japan, many farmers cultivate Glycine max as vagitable on their farm or rice paddy path. |
| September 2006 at open field |
September 2006 at open field |
September 2006 at open field |
| September 2006 at open field |
September 2006 at open field |
September 2006 at open field |